– Καλημέρα, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
– Καλημέρα, είπε ο κλειδούχος του σιδηροδρομικού σταθμού.
– Τι κάνεις εδώ; Είπε ο μικρός πρίγκιπας.
– Ξεχωρίζω τους επιβάτες σε δέματα των χιλίων, είπε ο κλειδούχος. Στέλνω τα τρένα που τους μεταφέρουν, άλλοτε προς τα δεξιά και άλλοτε προς τα αριστερά. Και μια φωτισμένη ταχεία αμαξοστοιχία, βροντώντας όπως το μπουμπουνητό, τράνταξε την καμπίνα του κλειδούχου.
– Είναι πολύ βιαστικοί, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Τι ψάχνουν;
– Αυτό δεν το ξέρει ούτε ο άνθρωπος της ατμομηχανής, είπε ο κλειδούχος.
Μια δεύτερη φωτισμένη ταχεία βρόντηξε σε αντίθετη κατεύθυνση.
– Επιστρέφουν κιόλας; Ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας.
– Δεν είναι οι ίδιοι, είπε ο κλειδούχος. Είναι μια ανταλλαγή. Άλλοι πάνε, άλλοι έρχονται.
– Δεν ήταν ευχαριστημένοι εκεί που βρίσκονταν;
– Κανείς δεν είναι ποτέ ευτυχισμένος εκεί που βρίσκεται, είπε ο κλειδούχος.
Και βρόντηξε το μπουμπουνητό μιας τρίτης φωτισμένης ταχείας.
– Κυνηγούν τους πρώτους ταξιδιώτες; Ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας.
– Δεν κυνηγούν τίποτα απολύτως, είπε ο κλειδούχος. Κοιμούνται μέσα εκεί ή χασμουριούνται. Μόνο τα παιδιά πατικώνουν τις μύτες τους στα τζάμια.
– Μόνο τα παιδιά γνωρίζουν τι ζητούν, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Χάνουν χρόνο για μια κούκλα από κουρέλια και αυτή γίνεται πολύ σημαντική, κι αν τους την αρπάξεις, κλαίνε…
– Είναι τυχερά, είπε ο κλειδούχος.
– Καλημέρα, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
– Καλημέρα, είπε ο έμπορος. Ήταν ένας έμπορος τελειοποιημένων χαπιών που καταπραΰνουν τη δίψα. Καταπίνει κανείς ένα την εβδομάδα και δεν αισθάνεται πια την ανάγκη να πιει.
– Γιατί τα πουλάς αυτά; είπε ο μικρός πρίγκιπας.
– Γιατί είναι μεγάλη εξοικονόμηση χρόνου, είπε ο έμπορος. Οι ειδήμονες έκαναν υπολογισμούς. Εξοικονομούν πενήντα τρία λεπτά της εβδομάδα.
– Και τι κάνεις με αυτά τα πενήντα τρία λεπτά;
– Κάνεις ό, τι θέλεις…
«Εγώ» μονολόγησε ο μικρός πρίγκιπας, «αν είχα στη διάθεσή μου πενήντα τρία λεπτά να ξοδέψω, θα κατευθυνόμουν με το πάσο μου σε μια πηγή…».