Blog
Το ζήτημα της εξουσίας στις σχέσεις των ζευγαριών
- 11 Ιουνίου 2018
- Posted by: Γιάννης Ξηντάρας
- Category: Σχέσεις – Γάμος

Με αφορμή την παρουσία αρκετών ζευγαριών στο γραφείο, τα οποία διαπραγματεύονται τα προβλήματα στη σχέση τους, θα ήθελα να αναφερθώ στο ζήτημα της εξουσίας στις σχέσεις. Και αυτό που εντοπίζω, εν συντομία, έχει να κάνει κυρίως με την διαχείριση αυτού του θέματος. Δηλαδή, ποιος έχει τον πρώτο λόγο, ποιος είναι το αφεντικό και ποιος εξουσιάζει ποιον. Όπως καταλαβαίνετε, όταν τα πράγματα φτάσουν εκεί… στην πραγματικότητα καταργείται η σχέση. Η σχέση προϋποθέτει ένα ‘’μαζί’’, όπου εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον και δεν επιδιώκουμε να κυριαρχήσουμε ο ένας στον άλλον… προκειμένου να είμαστε μαζί.
Το ερώτημα βέβαια είναι πως φτάνει κανείς να παραιτηθεί από αυτό το αίτημα του να είναι αρχηγός. Πώς μπορεί να εμπιστευτεί τον άλλον; Δεν θα ήθελα να δώσω ένα ορισμό για το πώς αντιλαμβάνομαι την εμπιστοσύνη, γιατί είναι κάτι εξαιρετικά σχετικό και ίσως ο καθένας πρέπει να το βρει μόνος του. Αυτό που θα μπορούσα να πω μέσα από το δικό μου βίωμα είναι ότι εάν κανείς καταφέρει να ζήσει κάτι τέτοιο, να αφεθεί, να μπει σε μία τέτοια κατάσταση… το αποτέλεσμα είναι απολαυστικό, χαλαρωτικό και δυναμωτικό.
«Η ισχύς εν τη ενώσει».
Αν τα ζευγάρια το πιστέψουν αυτό, αν πραγματικά, το πιστέψουν αυτό και μπορέσουν να εμπιστευτούν στην ουσία τον σύντροφο τους τότε η δύναμη και η δυνατότητα του ποιοι είναι και του τι μπορούν να κάνουν αυτοί οι δυο άνθρωποι, πολλαπλασιάζεται. Και αυτό αφορά και το υλικό κομμάτι, για παράδειγμα: δυο μισθοί εν τη ενώσει, δυο παιδαγωγικές φωνές εν τη ενώσει, τέσσερα χέρια εν τη ενώσει για να τακτοποιήσουν το σπίτι και πάει λέγοντας… αλλά κυρίως αφορά το συναισθηματικό κομμάτι γιατί έχετε το ποιόν του καθενός να συμπληρώσει τον άλλον, αντί να ανταγωνιστεί τον άλλον. Και τελικά, οι αντιλήψεις, τα συναισθήματα και το τι νιώθει ο καθένας και τι πιστεύει, έρχονται να αθροιστούν και να μεγαλώσουμε αυτό που αποκαλούμε η δυναμική της σχέσης.
Αρκεί να το εμπιστευτούμε γιατί αυτό που συνήθως βλέπουμε και καταλήγουμε σε διαζύγια ή κατά συνθήκη συγκατοίκησης είναι ότι εντέλει αντί να προσεγγίσουμε ο ένας τον άλλον, απομακρυνόμαστε ο ένας από τον άλλον, κλεινόμαστε απέναντι στον άλλον, δεν εμπιστευόμαστε τον άλλον και καταλήγουμε δυο μονάδες, που απλώς συνυπάρχουν και σπρώχνουν τον χρόνο είτε γκρινιάζοντας είτε απλώς περνώντας βαρετά.
Έχει μία αξία το να υπάρχει η έννοια της εξουσίας αλλά επειδή είναι εξαιρετικά λεπτή, θεωρώ πως σε γενικές γραμμές θα πρέπει να ενισχύσουμε το αντιεξουσιαστικό προφίλ ο καθένας μέσα μας. Να αντιταχθούμε σε αυτή τη γλύκα, γιατί η αλήθεια είναι πως έχει τη γλύκα του, το να μπορείς να επιβάλλεσαι, να περνάει το δικό σου, να θεωρείς ότι εσύ είσαι ο σωστός (ωραίο ακούγεται) αλλά επειδή μάλλον είναι μία αυταπάτη, καλό θα ήταν όποιος το αντιλαμβάνεται και τέλος πάντων όποιος συμφωνεί με αυτό που λέω, γιατί ούτε αυτό είναι απαραίτητο, διαφορετικά θα ήταν μία μορφή δικής μου εξουσίας πάνω στους συνομιλητές μου…
Όποιοι βρίσκουν ένα νόημα σε αυτό, αξίζει να το δοκιμάσουμε!
«Η ισχύς εν τη ενώσει».
Το κείμενο συντάχθηκε από την γραμματεία του Κέντρου Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή», μετά από απομαγνητοφώνηση video του Ψυχολόγου-Σύμβουλου γάμου Γιάννη Ξηντάρα.