Η εφηβεία είναι μια θαυμάσια περιπέτεια. Είναι η μετάβαση από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή, και όπως κάθε μετάβαση, έτσι και αυτή έχει τις δυσκολίες της. Σχεδόν όλα σε αυτήν την περίοδο της ζωής μας αλλάζουν: το σώμα, οι ιδέες, τα συναισθήματα, ο τρόπος που βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε τον κόσμο… Και την ίδια στιγμή η κοινωνία αντιλαμβάνεται και αντιμετωπίζει τους εφήβους αλλιώς: με αυξημένες προσδοκίες και απαιτήσεις, με περισσότερα δικαιώματα, αλλά και περισσότερες υποχρεώσεις.

Μέσα σε αυτό το ψυχικό και κοινωνικό περιβάλλον οι έφηβοι προσπαθούν να βρουν την ισορροπία και την ταυτότητά τους, όχι όμως πάντα με επιτυχία. Συχνά υπάρχουν δυσκολίες στην προσαρμογή και την ένταξη, την κατανόηση και τη συμπεριφορά τους, με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε συγκρούσεις τόσο με τους γύρω τους, όσο και με τον ίδιο τους τον εαυτό.

Στην συμβουλευτική εφήβων, αναγνωρίζοντας τις παραπάνω δυσκολίες, προσπαθούμε να ακούσουμε, να κατανοήσουμε και να στηρίξουμε τα νέα παιδιά, μέσα σε ένα σταθερό πλαίσιο αναφοράς που τους παρέχει ασφάλεια, εμπιστοσύνη αλλά και σαφή όρια. Με ειλικρινή διάλογο, υπομονή και κατανόηση, προσπαθούμε να ορίσουμε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τους προβληματισμούς τους και ταυτόχρονα να αναδείξουμε τα δυνατά τους σημεία, τις αξίες και τα όνειρα που έχει το κάθε παιδί, προκειμένου να στηριχτεί στις δικές του δυνάμεις, με πίστη στον εαυτό του για να καταφέρει τους στόχους του.

Παράλληλα όμως με την πραγματικότητα των παιδιών και των εφήβων, επιδιώκουμε να προσεγγίσουμε την πλευρά των γονέων. Χρειάζεται και οι ίδιοι να κατανοήσουν τη διαδικασία (της προσέγγισης, της κατανόησης, της επικοινωνίας) για να μπορούν καλύτερα και εκείνοι να συνεργάζονται με τα παιδιά τους. Να βοηθηθούν ώστε να γίνουν και αυτοί οι «ψυχολόγοι» των παιδιών τους, γιατί πάντα οι γονείς είναι καταλληλότεροι συνομιλητές τους…