Πρώτη φορά γονιός!

Μία φράση λέει ”το πρώτο μου παιδί μου έμαθε πώς να είναι η μαμά το δεύτερο μου έμαθε πώς να το κάνω καλύτερα”

Ή για να μην κρυβόμαστε πίσω απο τις λέξεις: ”στου κασίδη το κεφάλι…”

Όμως, αυτό δεν είναι μία μεγάλη και πανανθρώπινη αλήθεια;

Μήπως θα έπρεπε κατα συνέπεια, να απενοχοποιήθουμε από το γεγονός ότι αναπόφευκτα με τα πρώτα μας παιδιά θα μάθουμε πως να είμαστε γονείς… Μήπως δεν είναι αλήθεια το γεγονός ότι ο ρόλος του γονέα παρότι πολυσύνθετος και σημαντικότατος δεν μαθαίνεται πουθενά σε κανένα σχολείο, σε κανένα σεμινάριο, και χρειάζεται μόνιμα να ανακαλύπτουμε στην πράξη, πως πρέπει να είμαστε ως γονείς, τι χρειάζεται ένα παιδί;

Δεν είναι αλήθεια ότι όταν έρθει στον κόσμο το δεύτερο μας παιδί, είμαστε πολύ πιο έτοιμοι -μαμάδες και μπαμπάδες-, πολύ πιο έμπειροι, ακριβώς επειδή μάθαμε μέσα από τη σχέση μας με το πρώτο μας παιδάκι;

Ας πιούμε λοιπόν στην υγεία των πρωτότοκων τέκνων μας! ‘Οχι μόνο εμείς οι γονείς, αλλά και τα επόμενα αδερφάκια τους, γιατί μας βρίσκουν τα δεύτερα και τα τρίτα παιδιά πολύ πιο έτοιμους και πολύ πιο ώριμους, να διαχειριστούμε τις δικές τους δυσκολίες, έχοντας μάθει μέσα από τις εμπειρίες και τις δυσκολίες με τα πρωτότοκα αδερφάκια τους!

Μεταξύ μας όμως, κάτι τέτοιο έχει πολύ συχνά ένα μικρό κόστος στα πρωτότοκα παιδιά, και όσοι από εμάς είμαστε πρώτοι στη σειρά γέννησης σε μία οικογένεια το γνωρίζουμε από πρώτο χέρι…!!!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΞΗΝΤΑΡΑΣ